Sedam razloga da ove godine posetite Solun
Solun je grad pored kojeg većina samo prođe u žurbi da stigne do mora, a u njemu se krije mnogo razloga da se odmor produži za bar još jedan dan
Svake godine veliki broj Srba letuje Grčkoj. I svima je u glavi samo jedno – kako što pre stići do plaže i umočiti noge u vodu. Svi taj godišnji odmor čekamo cele godine i maštamo o moru mesecima, pa je to valjda razumljivo. Prave se planovi, biraju granični prelazi sa manje gužve, samo da se i taj prvi dan što bolje iskoristi. I u svim tim planiranjima često se čuje ono – kada stigneš do Soluna prati oznaku „ring road“, pa onda dalje gde si se već zaputio – na Sitoniju, Tasos… Pazi da ne propustiš isključenje, završićeš u Solunu i propašće ti ceo godišnji odmor – samo što se ne čuju i takvi saveti. Ovde ćemo da pomenemo nekoliko mesta u ovom prelepom grčkom gradu, čiji obilazak vaše letovanje može neizmerno da obogati. I to ne mora da košta mnogo. Sasvim pristojan hotel nije skup, tek neznatno će povećati cenu letovanja, a učiniće ga neuporedivo bogatijim. A znate šta je dobro? Ako stignete do Soluna u toku dana, obiđete ga i prenoćite, sutradan do većine destinacija na Halkidikiju i Olimpskoj regiji se stiže za samo par sati. To znači da po ceni jednog noćenja dobijate obilazak Soluna, i jedan dan više na moru! Ako mislite da ovo nije loša ideja, evo i par predloga za obilazak Soluna.
Aristotelov trg
U pitanju je glavni gradski trg koji ćete teško zaobići, sve i ako vam je to namera. Nalazi se u samom centru grada, pa je tradicionalno mesto za sastanke i okupljanja mladih. Oko njega su smešteni kafići i uglavnom luksuzni hoteli, a za ljubitelje pozorišta tu je i Olympion Theatre. U blizini je i lep park, kao i pijace Kapijano i Modiano. Obiđite i Aristotelov spomenik. Leganda kaže da ćete, ako ga uhvatite za palac, postati mudriji.
Zejtinlik
Zanimala nekoga istorija ili ne, verovatno najznačajnije mesto u Solunu je Zejtinlik, srpsko groblje koje tu leži nakon proboja solunskog fronta u prvom svetskom ratu. Nalazi se u blizini gradskog trga Metaksa. U Mauzoleju je sahranjeno 5.580 srpskih stradalnika, dok se na groblju nalazi još hiljadu. Grčka je besplatno ustupila zemljište za izgradnju kompleksa, a sav materijal i rad na izgradnji je oslobodila carina i poreza. U izgradnji celog kompleksa je korišćen kamen i materijal iz Srbije, a oko srpskog dela groblja posađeni su čempresi koji su tu dopremljeni kao mlade sadnice sa Hilandara. Mozaike na kapeli je radila poznata grčka umetnica Voila, po motivima srpskih srednjovekovnih fresaka. Čuvar Zejtinlika je još uvek Đorđe Mihailović rođen 1928. godine. Više od pola veka Đorđe Mihailović dočekuje i ispraća potomke srpskih ratnika stradalih na Solunskom frontu u Prvom svetskom ratu. Prvi čuvar groblja bio je Đorđev deda, solunski dobrovoljac Savo Mihailović. Njega je nasledio Đorđev otac, Đuro Mihailović, koji je tokom Drugog svetskog rata sačuvao groblje i njegove relikvije od nacističke pljačke. Kad je Đuro umro 1961. godine bio je sahranjen uz oca na Zejtinliku, a dužnost čuvara groblja pripala je Đorđu, poslednjem muškom potomku iz loze Mihailovića.
Bela kula
Bez sumnje, Bela kula je simbol Soluna. Nalazi se na obali, na raskrisnici bulevara Nikis i ulica Pavlu Mela i Etnikis Aminis. Tačno vreme početka gradnje nije poznato, ali se sa dosta sigurnosti tvrdi da je završena krajem petnaestog veka. Bela kula je cilindričnog oblika, visine 34 metra i prečnika 23 metra. Ima prizemlje i šest spratova, koji su međusobno povezani unutrašnjim stepenicama. U centru svakog nivoa nalazi se velika kružna prostorija, dok u samoj građevini postoje i druge odaje, uglavnom manjih dimenzija. Na poslednjem spratu nalazi se balkon, sa kojeg se pruža izvanredan panoramski pogled na Solun i more. Ova građevina je imala odbrambenu funkciju, pošto je obuhvatala jugoistočnu kulu gradskog utvrđenja, ali bila je i vojno odmorište. Takođe, koristila se i kao zatvor za teške zatvorenike i osuđenike na smrt, ali i kao mučilište. Često se dešavalo da zatvorenici budu pogubljeni i unutar same kule, natapajući krvlju njene zidove, pa se nekada zvala i Krvava kula. Od 2008.godine pa do danas, ovaj kulturni spomenik funkcioniše kao muzej sa stalnom postavkom posvećenoj istoriji Soluna.
Spomenik Aleksandru Velikom
Jedna od velikih znamenitosti je sigurno mesto na kome se odaje počast možda i najvećem vojskovođi, Aleksandru III Makedonskom koji je kraljevao jednom od četiri rimske pokrajine, Makedonijom, od 336. do 323. godine pre nove ere. Tokom svoje vladavine ujedinio je Grčku, ponovo uspostavio Korintski savez i osvojio Persijsko carstvo. Jedan od najvećih vojskovođa svih vremena umro je jako mlad. Pretpostavlja se da je uzrok smrti bila malarija. Imao je trideset i dve godine kada je preminuo i nije doživeo rođenje svog sina. Roksana je rodila Aleksandra IV nekoliko meseci nakon njegove smrti.
Galerijeva kapija
Galerijeva kapija se nalazi u samom centru grada u poznatoj ulici Egnacija (Egnatia odos). Izgrađena je nakon pobede imperatora Galerija nad Persijancima 303. godine pre nove ere. To je prelepo ukrašen luk koji je izgrađen od kamena crvenkaste boje. Na kapiji možete videti samo tri, od nekadašnjih osam stubova, ali ovaj objekat, sagrađen trista godina pre nove ere, na jedinstven način ukrašava sam centar poznate mediteranske metropole.
Ano Poli
Ano Poli, udaljen svega dva kilometra od centra Soluna, je stari deo grada, sa malim dvospratnicama i mirnim ulicama, a mnogi ovaj deo grada nazivaju Dušom Soluna. To je ujedno i najstrmiji deo grada, ali zato se odatle pruža najlepši pogled. Prelepe popločane ulice i stare zidine su do današnjeg dana opstale još iz vremena Otomanskog carstva. Ovo mesto je pravi raj za zaljubljenike u fotografiju. Isprepletane uske uličice vode do tvrđave Eptapirgio, kao i neke od najstarijih crkava. Radi očuvanja tradicionalnog izgleda, Ano Poli je zaštićen od strane grčke vlade, čak je i na UNESCO-voj listi kulturne baštine.
Crkva Svetog Dimitrija
Sveti Dimitrije je zaštitnik grada Soluna, a crkva posvećena njemu datira iz vizantijskog perioda kada je Solun bio najveći grad posle Konstantinopolja. Crkva je podignuta 313. godine, a 612. godine je izgorela u požaru i bila je skoro potpuno uništena, ali je ponovo sagrađena 1917. godine, da bi ponovo izbio požar i crkva je bila skroz uništena. Njena obnova je počela tek 1926. godine i obnovljena je po završetku Drugog svetskog rata 1948. godine. Danas sadrži izložbu skulptura koje su je krasile u različitim fazama njenog postojanja. Takođe, sadrži i muzej i podzemne katakombe, uključujući i zatvorsku ćeliju Svetog Dimitrija.
Pročitajte još:
Kosmaj – Vazdušna banja nadomak Beograda
Verona – Centar romantike i umetnosti
Smederovo – Prestonica na lepom plavom Dunavu
