Zidno grejanje i hlađenje – Prednosti i mane
Kako radi sistem zidnog grejanja i hlađenja. Da li može da se ugradi na postojeći sistem centralnog grejanja umesto radijatora? Da li je cena ugradnje zidnog grejanja jedini nedostatak ovog rešenja?
U poslednje vreme sve češće se spominje sistem zidnog grejanja i hlađenja. O prednostima podnog grejanja smo već pisali, a za sistem zidnog grejanja se može reći da ima dosta sličnosti, poneku prednost, ali i poneki nedostatak u odnosu na podno grejanje. Kao što naziv “zidno grejanje” jasno govori, u pitanju se sistem kod kojeg se grejna tela nalaze u samim zidovima. U tome se krije i najveća sličnost sa sistemom podnog grejanja, jer toplota se u prostoriju prenosi preko mnogo veće površine nego kada je u pitanju radijatorsko grejanje. Zahvaljujući tome temperatura vode u sistemu zidnog i podnog grejanja je niža nego kod sistema radijatorskog grejanja.
U sistemima zidnog grejanja tempertaura vode je od 28 do maksimalno 40 stepeni Celzijusa. To je nešto viša temperatura nego kod podnog grejanja, ali u poređenju sa radijatorima, u kojima te temperatura iznad 65 stepeni, zidno grejanje predstavlja niskotemperturni sistem, što mu donosi brojne prednosti. Na prvom mestu to su manji gubici, tako da je utrošak energije manji i do 30 odsto u odnosu na radijatorsko grejanje. Naravno u nekim idealizovanim uslovima i na osnovu proračuna, ali i u praksi je sistem zidnog grejanja ekonomičniji od radijatorskog. Druga prednost je to što manja razlika temperature grejnog tela i prostora koji se greje, znatno manje dovodi do prinudne cirkulacije vazduha, pa se podiže manje prašine. U radijatorima se obrazuje stub vrelog vazduha koji se kreće uvis, što znači da radijator u donjem delu “usisava” vazduh, što konstantno podiže prašinu u prostoriji.
Ovakav mnogo “mekši” vid prenosa toplote doprinosi i ugodnijem boravku, sa manje zona u kojima je hladnije ili u kojima je pretoplo. Pored ovih prednosti zidno grejanje ima i neke očiglednije pogodnosti, a jedna od njih je potpuno odsustvo grejnih tela. To daje veću slobodu, pa se ispod prozora mogu postaviti komode ili stolići.
Naravno, zidno grejanje nema samo prednosti. Tu su i neki nedostaci. Tako, na primer, kod sistema zidnog grejanja nameštaj ne sme da se prislanja uz zidove, jer se na taj način smanjuje prenos toplotne energije. Nezgodno, pogotovo kod manjih stambenih jedinica gde se meri svaki centimetatar prostora. Pored toga, činjenica da se u zidovoma nalaze cevi, znači da je malo komplikovanije postavljanje polica ili kačenje slika. Rupa u zidu može da se izbuši, ali prvo je neophodno precizno utvrditi gde se nalaze cevi, kako neka ne bi bila probušena. To je moguće učiniti postavljanjem termografske folije koja prikazuje tačan položej cevi, ali da bi očitavanje bilo moguće, grejanje mora da bude uključeno. Dakle, moguće je ukucavanje eksera, ali po sistemu – tri puta meri, jednom seci.
Jedno od najčešćih pitanja je – da li mogu svoje radijatore da zamenim zidnim grejanjem? Odgovor je da, s tim da opet postoji “ali”. U stanovima sa daljinskim grejanjem je to nepraktično i sa pravne strane, jer nije dozvoljeno modifikovati sistem daljinskog grejanj. Situaciju dodatno komplikuje i činjenica da je u sistemu daljinskog grejanja tempertura vode previsoka, što umnogome i tehnički komplikuje proceduru. Kod kućnih, odnosno privatnih sistema centralnog grejanja, takođe je moguća ugradnja zidnog grejanja. Ukoliko, na primer imate kotao na pelet, čija radna tempertura nikada nije ispod 40 stepeni, koliko je maksimum za zidno grejanje, potrebno je ugraditi takozvani “mešni ventil” sa termo-glavom, koji će da regurliše izlaznu temperturu vode. Kao niskotemperturni sistem, zidno grejanje je najpogodnije za povezivanje sa toplotnom pumpom, a druga rešenja su jednostavno manje ekonomična. Sistem toplotne pumpe, koji toplotu crpi iz spoljašnjeg vazduha ili podzemnih voda, će idealno funkcionisati sa sitemom zidnog grejanja.
Pored toga, zidni sistem grejanja tokom letnjih meseci, ukoliko je povezan na toplotnu pumpu, može da se koristi za veoma efikasno i ekonomično hlađenje prostrija. Naime, tokom leta sistem koristi podzemne vode koje se nalaze na konstantnoj temperturi ispod 15 stepeni Celzijusa. Nisku temperaturu podzemnih voda sistem koristi da ohladi vodu u sistemu zidnog grejanja, odnosno da na taj načim toplotu iz kuće prenese u sistem podzemnih voda. Na taj način kroz zidove cirkuliše rashlađena voda, pa se prostorija klimatizuje na veoma ugodan i prijatan način, bez direktnog duvanja hladnog vazduha kao kod klima uređaja. Napomenimo i to da je i utrošak energije neuporedivo manji, jer jedini potrošač je u principu pumpa koje pokreće vodu kroz sistem, dok klasični klima uređaj, iako prilično ekonomičan, poseduje par ventilatora kao i glavni potrošač – kompresor.
Ugradnja zidnog grejanja može da se obavi na dva osnovna načina. Postavljanjem grejnih cevi na zid, da bi se preko cevi potom naneo sloj maltera i završneog sloja u vidu gletovanja. Ovaj način je nešto povoljniji. Druga opcija je elegantnija za ugradnju i ima bolji prenost toplote, ali je skuplja. U pitanju je oblaganje zidova specijalnim gips pločama u kojima se već nalaze razvedene cevi zidnog grejanja, odnosno hlađenja, koje se potom povezuju. Ovo je takozvani suvi sistem montaže zidnog grejanja. Ova opcija je nešto skuplja, ali generalno kod sistema zidnog grejanja cena je najveća prepreka. Takođe, da bi efekat bio potpun, idelano je da zidno grejanje funkcioniše u paketu sa toplotnom pumpom, što cenu podiže na još viši nivo. Ali, prednosti su očigledne.
Pročitajte još:
Podno grejanje – prednosti i mane
Smanjite račun za grejanje uz ove trikove
Grejanje na klima uređaj – za i protiv
Kako smanjiti račun za struju?
Grejanje sa struju uz pomoć TA peći
